Weekendowa wyprawa za
miedzę – Czechy
Wręcz
trudno uwierzyć jakie niezwykłe miejsca możemy znaleźć tuż za
nasza południową granicą. W promieniu kilkudziesięciu kilometrów
od przejścia drogowego w Gorzyczkach (A1) rozciąga się kraina
pałaców, zamków, kościołów - najczęściej doskonale
zachowanych, odremontowanych, udostępnianych zwiedzającym.
Jednym z nich jest
zamek w Raduniu. Usytuowany kilka kilometrów od Opavy, na uboczu
głównych szlaków drogowych i turystycznych nie jest szeroko znany
i odwiedzany przez rzesze miłośników zabytków. Spokojne, ciche,
senne miasteczko, lub raczej wioska Raduń z kilkoma domami,
boiskiem i niezwykłym renesansowym pałacem, którego okazała
sylwetka góruje nad okolicą, odwiedzane jest przez nielicznych
turystów, nawet w pełni sezonu. Do pałacu najlepiej dojechać
samochodem. Nie ma problemu z parkowaniem, zarówno na płatnym
parkingu u podnóża zamku, jak i na niewielkim bezpłatnym parkingu
przy miejscowym kościele. Sam pałac jest piękną budowlą w stylu
…..dla mnie nieco eklektycznym.
Pierwsze wzmianki o gotyckim
jeszcze zamku w Raduniu pochodzą z roku 1320 za sprawą Bedricha z
Radunia. W roku 1475 zamek przeszedł w ręce rodziny Tvorovskich z
Kravařy . To za ich przyczyną w drugiej połowie XVI wieku zamek
przeszedł gruntowną przebudowę, stając się rezydencją
renesansową – trójskrzydłowym, dwukondygnacyjnym budynkiem z
wieżą zegarowa po wschodniej stronie, oraz dwiema mniejszymi
wieżami od strony arkadowego dziedzińca. Pod koniec XVII wieku
właścicielami pałacu stała się rodzina Larisch-Mönnich .
W
roku 1816 rozpoczęła się gruntowna rekonstrukcja zamku , w wyniku
której został on przebudowany w stylu klasycystycznym. To z tego
okresu pochodzi przepiękna oranżeria wzniesiona w latach 1825-1826
przez hrabinę Annę Marię Teklę Larisch-Mönnich. Oranżeria
starannie odnowiona udostępniona jest od 2004 roku zwiedzającym. W
roku 1832 pałac przeszedł w ręce rodziny Blücherów (a dokładniej
wnuka słynnego feldmarszałka pruskiego Gebharda Leberechta von
Blüchera – dowódcy armii pruskiej z czasów napoleońskich, m.in.
pod Waterloo, Kaczawą i Lipskiem). Ich własnością pozostał do
roku 1947. Zamek pełnił funkcję letniej rezydencji, położonej w
pięknym 15 hektarowym parku w stylu angielskim. Wtedy to dobudowano
w otoczeniu pałacu owczarnię w stylu empire (1841) i nowogotycki
zamkowy mur (1849). Po wojnie posiadłość mocno podupadła - zamek
służył między innymi jako szkoła. Jednak już w latach
osiemdziesiątych XX w przywrócono mu dawną świetność i otwarto
dla zwiedzających. Trasa zwiedzania, która prowadzi przez
reprezentacyjne salony, prywatne apartamenty i pokoje gościnne,
pokazuje zmiany rytmu życia miejscowej arystokracji od początku XIX
do połowy XX w. Zamek ciągle jest remontowany , co w pewnym
stopniu zakłóca jego niezwykłe harmonijne piękno wtopione w
sielski, rustykalny krajobraz . Jednak wystarczy kilkuminutowy spacer
i spojrzenie na zamek od strony oranżerii, aby znowu cieszyć wzrok
bajkowym widokiem. Wnętrza zamku można zwiedzać wyłącznie z
przewodnikiem . Wejścia odbywają się w ściśle określonych
godzinach , zróżnicowanych w zależności od pory roku . W
poniedziałki nieczynne. Cena biletu 80-110 koron. Więcej
informacji na
stronie zamku
Zwiedzać można również
oranżerię. Tutaj zwiedzanie odbywa się indywidualnie. Latem
(czerwie-sierpień) w godzinach 9.30 -17.00. W pozostałych
miesiącach w godzinach 10.30 -16.00. Cena biletu 40 koron. W
oranżerii oprócz przepięknej kolekcji roślin egzotycznych możemy
podziwiać kolekcję malarstwa. W chwili obecnej są to nastrojowe
obrazy Very Siffner, kanadyjskiej malarki czeskiego pochodzenia.
Całość rezydencji
otacza piękny park w stylu angielskim, z pięknym starodrzewiem i
malowniczymi stawami u podnóża zamku. Wygodne ławeczki zarówno w
otoczeniu oranżerii jak i zamku wręcz zachęcają do odpoczynku w
jakże malowniczym klimacie.
Booking.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz