Super zabawa dla całej rodziny
Nie ma bardziej przygnębiającego
widoku niż zapomniane tory kolejowe wiodące do … nikąd.
A torów takich nie brakuje w Polsce.
Dlatego na duży podziw i szacunek zasługują pasjonaci, którzy
chcą i potrafią zagospodarować dawne torowiska, dworce kolejowe,
kolejową infrastrukturę, przywracając życie starym szlakom,
urządzeniom, taborowi. Często ich pomysły są nieszablonowe, ale
podstawowy cel jest osiągnięty – tory znowu wiodą nas w
nieznane, ku nowej przygodzie.
Lokalna Kolej Drezynowa w
Regulicach to kolejna po bieszczadzkiej i wielkopolskiej inicjatywa
wykorzystania nieużywanych , starych torowisk wiodących
malowniczymi zakątkami kraju. W przypadku Lokalnej Kolei Drezynowej
są to malownicze jurajskie parki krajobrazowe rozciągające się
wokół Alwerni. Do uruchomienia Lokalnej Kolei Drezynowej w
Regulicach wykorzystano infrastrukturę nieczynnej linii kolejowej
103 Trzebinia – Wadowice, którą wybudowano w roku 1899. Po ponad
stu latach funkcjonowania, w roku 2002 wstrzymano na niej ruch
osobowy, a rok później również towarowy. Teraz, zamiast
kolejowych lokomotyw i wagonów kursują po niej żółte wagoniki
drezyn rowerowych.
Przejażdżki odbywają się na dwóch
trasach:11,2 kilometrowej Regulice – Nieporaz – Alwernia - Regulice
oraz krótszej, 7 kilometrowej na trasie Regulice –
Winnica-Alwernia-Regulice. Skład „pociągu” to pięć
czteroosobowych drezyn napędzanych siłą mięśni pasażerów. I od
razu ważna informacja: nie trzeba być kolarzem-wyczynowcem, aby
wprawić w ruch drezynę – to naprawdę niewielki wysiłek – z
zabawa przednia.
W okresie letnim „pociąg” kursuje
co 1-2 godziny, jednak warto wcześniej zarezerwować bilety „on
line” bo obłożenie na trasie spore.
Cena przystępna: 40 PLN za drezynę na
krótszej trasie i 60 PLN na dłuższej.
Korzystając z okazji warto również
poświęcić kilka chwil na zwiedzenie w pobliskiej Alwerni, a
dokładniej okolic wzgórza Podskale (317m n.p.m.) będącego częścią
Grzbietu Tenczyńskiego. Wzgórze to pocięte jest licznymi wąwozami
lessowymi, z których najgłębszy ma ponad 20 m głębokości.
Wzgórze porośnięte liściastym starodrzewiem wieńczy barokowy
zespół klasztorny o.o. Bernardynów pochodzący z XVII i XVIII
wieku. Pomimo wielokrotnych przeróbek, wnętrze kościoła zachowało
swój wczesnobarkowy charakter. Na szczególna uwagę oprócz ołtarza
głównego zasługują: ambona z II połowy XVIII wieku, grobowiec
rodziny Szembeków z początków XiX wieku oraz XVIII -wieczne
sarkofagi rodziny Korycińskiech.
Bardzo ciekawy i interesujacy blog :)
OdpowiedzUsuń