Weekendowa wyprawa za miedzę -Czechy
Wręcz
trudno uwierzyć jakie niezwykłe miejsca możemy znaleźć tuż za
nasza południową granicą. W promieniu kilkudziesięciu kilometrów
od przejścia drogowego w Gorzyczkach (A1) rozciąga się kraina
pałaców, zamków, kościołów - najczęściej doskonale
zachowanych, odremontowanych, udostępnianych zwiedzającym.
Po wejściu do ogromnego pałacowego parku nasz wzrok przyciąga nie mniej ogromna bryła barokowego pałacu.
Ale zacznijmy od początku, czyli od historii pałacu. Pierwsze pisemne wzmianki o zamku pochodzą z roku 1377. Była to wtedy średniowieczna, obronna twierdza, która za sprawą rodziny von Schlewitz (znanej również jako rodzina Kravarskich) władających Krawarzem w latach 1420-1575 została przebudowana w XVI wieku na renesansową rezydencję. Znajdowała się ona w miejscu wschodniego skrzydła obecnego pałacu. Po roku 1575 Krawarz kilkakrotnie zmienia właścicieli. W historii pałacu nie brakuje również polskich akcentów. W 1628 roku cesarz Ferdynand II konfiskuje krawarskie dobra Kaspra von Ottenburg i przekazuje je w ramach spłaty długu w ręce polskiego alchemika Michała Sędziwoja ze Skorska, który przebywał w nich do śmierci w 1636 roku. Jego córka Weronika Maria wniosła Krawarz w posagu Jakubowi von Eichendorff. W rękach rodu Eichendorff majątek pozostawał do 1782 r. W tym czasie pałac przechodził okresy wzlotów i upadków. Przebudowany w drugiej połowie XVII wieku , zniszczony w roku 1696, został w następnych latach odbudowany jako barokowa rezydencja. Wtedy też w roku 1730 powstała pałacowa kaplicy p.w. Michała Archanioła. Monumentalny fresk na suficie kaplicy przedstawiający Wniebowzięcie Panny Marii z wielu świętymi i ze scenami alegorycznymi czterech kontynentów, jest dziełem jednego z najsłynniejszych przedstawicieli sztuki barokowej na Śląsku i Morawach Franza Gregora Ecksteina. W kaplicy można podziwiać również rzeźby Johanna Georga Lehnerta. Kolejną znaczną przebudowę pałac przeszedł w latach 40-tych XIX wieku za czasów kolejnej właścicielki hrabiny Eufemii Renard. W roku 1937 pożar zniszczył cały pałac za wyjątkiem kaplicy. Rekonstrukcję budowli przeprowadzono dopiero w latach 1955-71. W roku 1920 pałac stał się własnością państwa, a w chwili obecnej miasta Kravare.
Pałac, który obecnie możemy podziwiać jest czteroskrzydłową budowlą z wewnętrznym dziedzińcem. Skrzydła na planie prostokąta nakryte są mansardowym dachem. Fasada z centralnie umieszczonym ryzalitem i wejściem głównym z bogato zdobionym portalem jest w osi centralnej z charakterystyczną okrągłą bryłą kaplicy po stronie południowej.
Wnętrza pałacu udostępnione są zwiedzającym. Jak w większości czeskich zamków wejścia wyłącznie grupowe odbywają się o oznaczonych pełnych godzinach. Czas zwiedzania ok 45 minut. Muzeum pałacowe czynne jest w miesiącach czerwiec-sierpień codziennie z wyjątkiem poniedziałków. W pozostałych miesiącach wyłącznie w weekendy i święta lub po wcześniejszym telefonicznym umówieniu. Cena biletu: 40 koron. Więcej informacji na stronie pałacowego muzeum.
Pałac otoczony jest ogromnym parkiem krajobrazowym, częściowo zamienionym w pole golfowe. Na południu i południowym zachodzie park jest ograniczony rzeką Opavą , na wschodzie przechodzi w wolny krajobraz w kierunku na Velke Hostce. Piękny starodrzew, malownicze stawy, ogrodowa architektura , brak tłumu turystów, wręcz skłaniają do odpoczynku na świeżym powietrzu.
Zarówno pałac jak i przepiękny pałacowy park ze wszech miar zasługują na polecenie. Szkoda jedynie, że podobnie jak w większości innych czeskich zamków wszelkie informacje i opisy dostępne są jedynie w języku czeskim. Na pewno nie pomaga to odczuć w w pełni magii tego miejsca.
Booking.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz